tag:blogger.com,1999:blog-36318803.post8439548560480036171..comments2023-07-09T08:56:36.548+01:00Comments on teleskopioa teilatuan )( un telescopio en el tejado: La sombra del artebegira...http://www.blogger.com/profile/17793875318291570258noreply@blogger.comBlogger9125tag:blogger.com,1999:blog-36318803.post-92036356012908284252007-03-08T00:03:00.000+00:002007-03-08T00:03:00.000+00:00bien! si sabeis de alguien que hable fable o arago...bien! si sabeis de alguien que hable fable o aragonés, ya le estais invitando, jajaja! all welcome!begira...https://www.blogger.com/profile/17793875318291570258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36318803.post-29464149142701060252007-03-07T23:39:00.000+00:002007-03-07T23:39:00.000+00:00si és que sembla que a aquest home el tamany si qu...si és que sembla que a aquest home el tamany si que li sembla important<BR/><BR/>vinga! que ens feia falta una mica de catalàananahttps://www.blogger.com/profile/15675665952870872757noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36318803.post-28355331208637638802007-03-07T22:56:00.000+00:002007-03-07T22:56:00.000+00:00ana, me parce que con serra algunos no tiene muy c...ana, me parce que con serra algunos no tiene muy clara la diferencia entre cantidad y calidad!! mmm, bienvenida al montón! espero no experimentar el peso del arte sobre mi! harald, encantame que aproveites os meus posts para desenvolver iso que se che da tan ben... a arte de combiñar 28 símbolos (cantos son en galego?)Rapaza, cando veñas a bilbao, verémolas de lonxe, non te preocupes!! e a miña monárquica favorita, jeje: seguro que non lles fixo moita gracia, aínda que se fan concursos no ceo (o alá) de mortes absurdas, estes gañaron moitos puntos. se cadra tocaralles unha nube individual nos broques de habitación celestial... iso espero!begira...https://www.blogger.com/profile/17793875318291570258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36318803.post-80673406633041667552007-03-07T15:01:00.000+00:002007-03-07T15:01:00.000+00:00Qué divertido... e que macabro. Parece o argumento...Qué divertido... e que macabro. Parece o argumento dunha curta do coiote e o correcamiños, pero claro, na realidade non é divertido que te aplaste un piano, ou unha escultura mastodóntica. Superblog, Beguira. Moitos bicosA Raíña Vermellahttps://www.blogger.com/profile/10106094366824713493noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36318803.post-17827133735162675192007-03-07T11:43:00.000+00:002007-03-07T11:43:00.000+00:00Xa lle acabas de dar un argumento a moita xente pa...Xa lle acabas de dar un argumento a moita xente para seguir coa súa particular alerxia: "a cultura mata" :)<BR/>Moi divertido, aínda que ten un punto moi tráxico, eu tamén desconfiaría un pouco das súas obras, ti ten coidado.A rapaza do arcohttps://www.blogger.com/profile/12893078415698684900noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36318803.post-38839243383257730972007-03-06T23:12:00.000+00:002007-03-06T23:12:00.000+00:00GLOSARIO GALEGO-CASTELÁNnai - madrepitiño - pollit...GLOSARIO GALEGO-CASTELÁN<BR/>nai - madre<BR/>pitiño - pollito<BR/>ovo - huevo<BR/>moneco - muñeco<BR/>crebar - quebrar<BR/>casca - cáscaraAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36318803.post-44107398914047206592007-03-06T23:07:00.000+00:002007-03-06T23:07:00.000+00:00EU teño que dicir que, para falar deste tema, me a...EU teño que dicir que, para falar deste tema, me avala o meu Curriculum Vitae, engrandecido polo feito de ter visitado o Guggenheim Bilbo por tres veces.<BR/>Nunha desas tres visitas experimentei a sensación de que varias obras de Richard Serra me contivesen dentro, coma unha especie de ventre materno sintético.<BR/>Todos comprendemos que os nosos automatismos atávicos son aínda moi fortes a estas alturas da evolución e, por cousa diso, foi inevitable que agora desenvolvese ante as figuras de Serra un irreversible vínculo artificial pero dunha poderosa equivalencia sanguínea.<BR/><BR/>É un acontecemento que me recorda un daqueles experimentos da psicoloxía científica dos 50 que ás veces rozaban o abominable. O dito experimento consistía en arrebatar as súas verdadeiras nais a uns pobres pitiños antes de saír do ovo e substituílas por un moneco inanimado verdadeiramente monstroso e frío, metade metálico, metade téxtil, e coa mínima aparencia aviaria necesaria.<BR/>Os pitiños, ao crebar a casca e veren a luz,sen entrar en ningún tipo de prexuízo desprezativo, aceptaban cegamente a figura da nai espuria e dende o mesmo momento do nacemento non se despegaban dela para nada, ata o punto de emprender unha frenética e desconsolada carreira por perseguila a todas partes, porque algunha especie de poderosísimo instinto natural obriga aos pitiños a etiquetar de nai protectora á primeira figura que se lles prante diante ao nacer.<BR/><BR/>A explicación é simple: as probabilidades de que a primeira cousa que vexas ao nacer sexa túa nai son moi altas, así que o instinto ancestral neste caso apropiouse con comodidade dunha lei estatística (un feito que, por certo, a primeira vista roza o antitético). Pero a ciencia estatística sempre ten unha marxe de risco. Algúns científicos descubrírono nos 50 e satisfacíaos moito sentir que eran capaces de enganar as tendencias da natureza.<BR/><BR/>O caso é, mal que nos pese, que temos moito que ver aínda coas aves e Richard Serra conseguiu estimular en min e de maneira enganosa ese vínculo sanguíneo, esa pertenza ao ventre primixenio. “Amor de madre” por unha prancha de ferro.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36318803.post-25692237816919720942007-03-06T19:39:00.000+00:002007-03-06T19:39:00.000+00:00La monumentalidad ha cobrado ya su última víctima....La monumentalidad ha cobrado ya su última víctima... Tun, tun! Uf, que raro morir aplastado por un Richard Serra! Funeral conmemorativo o juicio por responsabilidad civil?Marta Madridhttps://www.blogger.com/profile/06236125757355222054noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36318803.post-85290246998588835672007-03-06T18:24:00.000+00:002007-03-06T18:24:00.000+00:00y yo no estoy muy segura pero creo que fue duchamp...y yo no estoy muy segura pero creo que fue duchamp, mi francés favorito, quien dijo que es precisamente el público quien acaba una obra de arte. parece que en este caso tan solo faltaría dibujar el símbolo = entre la escultura del sr. king kong y el polvo. señores y señoras, no lo neguemos: todos lo estamos pensando. Lo siento por los sevillanos pero han cambiado una tonelada de papel por una tonelada de basura.ananahttps://www.blogger.com/profile/15675665952870872757noreply@blogger.com